راهنمای عکاسی سایبرشات: چه زمانی باید از فلش استفاده کنیم؟

فلش ها آنقدر به درد بخور و دم دستی هستند که عکاسی با فلش تقریبا در عمل تبدیل به یک عادت و هنجار شده است. اما تا به حال به این موضوع اندیشیده اید که فلش چه کاری انجام می دهد، یا چه زمانی لازم است که از آن استفاده کنید؟

فلش های داخلی و سرخود دوربین ها به شما اجازه می دهند که در محیط های کم نور به ثبت عکس بپردازید، یعنی در شرایطی که بدون حضور فلش شاید چنین کاری امکان پذیر نباشد. و البته آنها می توانند تصاویرتان را تغییر دهند، اما نتیجه می تواند بهتر یا بدتر شود!
در ادامه مطلب با سایبرشات همراه باشید.

به جای کنترل نور، به آن واکنش نشان دهید

در یک کلام، می توان گفت که جوهره عکاسی تماما درباره نور است. و اینکه انتخاب کنید چگونه به آن واکنش نشان دهید؛ ثبتش کنید؛ و کنترلش کنید. قبل از آنکه عکس های تان را بگیرید، لازم است که درباره نوع تصویری که می خواهید خلق کنید، دست به ایده پردازی بزنید. در عکس بالا، تنظیمات دوربین به صورت دستی تغییر یافته اند و سعی شده در یک محیط تاریک، تا حد ممکن بیشترین میزان رنگ، تن رنگ پوست و تغییرات نوری ثیت شوند. زیرا عکاسی با فلش دمای رنگ را تغییر می دهد. و در واقع با استفاده از منابع نور، تهیه پرتره ای با چنین سایه ها و نقاط تمرکزی تقریبا غیر ممکن می شود.

البته فلش ها (و دیگر شیوه های کنترل نوردهی) جایگاه ویژه ای در عکاسی دارند. و با استفاده از دو شیوه متفاوت کنترل نور، عکاس می تواند چنین عکس های زیبایی را به تصویر بکشد.
در عکس سمت چپ، محیطی نسبتا کم نور انتخاب شده و با تاباندن نور استودیویی به آن سعی شده سایه هایی قدرتمند خلق شوند. در حالی که از کنترل نقاط پر نور و تُن رنگی پوست برای خلق تصویری نرم با کنتراستی جذاب بهره برده است. این نمونه ای خوب از کنترل نور توسط عکاس برای خلق یک تصویر توانمند است.
و عکس سمت راست نمونه ای خوب و دقیق از استفاده فلش است. عکاس این پرتره کودک می گوید که علاقه فراوانی به استفاده از فلش برای خلق تصاویری ملایم، صاف و با تنالیته پوست واقعی دارد. این شیوه در مقابل الگویی قرار دارد که عکاس تصویرِ مرد بالایی آن را دنبال می کند.
هنگامی کارهای این دو عکاس را مقایسه می کنید، توجه داشته باشید که لنزها و دوربین ها تقریبا یکی هستند، پس نتایج هم نباید چندان با یکدیگر فرق کنند. که چنین نیست.

عکس های با و بدون فلش را با هم مقایسه کنید

در عکس سمت چپ از فلش استفاده نشده است. در حالی که عکس سمت راست با استفاده از فلش ثبت شده. البته هر دو به میزان کمی مورد ویرایش قرار گرفته اند تا برخی از تقاوت های کمتر مشخص شده را در حالت استفاده از فلش و بدون استفاده از آن، به نمایش بگذارند.
برای مثال، در تصویری که از فلش استفاده شده، تفاوت ها بسیار واضح تر شده اند، سایه روشن ها و تونالیته تاریک در برخی نقاط چیره شده و جزئیات کمتری قابل مشاهده هستند. در حالی که عکس سمت چپ وضعیت بهتری داشته و جزئیات فراوانی را به تماشا می گذارد. هرچند که فقط با نور معمولی محیطی ثبت شده است.
فلش می تواند باعث ایجاد نقاط درخشان و قوی پر نور روی برخی مواد (مانند شیشه یا پلاستیک) شود. اگر قصد دارید از پشت پنجره به عکاسی بپردازید، احتمالا بخش اعظم نور فلش شما بازتابیده شده و عکس تان را نابود خواهد کرد.

و گاهی اوقات هم استفاده از فلش، یک انتخاب مناسب و از روی خوش سلیقگی است. در دو عکس بالا هم، سمت چپی بدون فلش و سمت راستی با فلش ثبت شده است. با کمی دقت می بینید که چگونه سایه ها در اطراف اشیاء پراکنده شده اند و بهره گیری از فلش، داستان را تغییر می دهد. زیرا یک منبع نوری قوی به کادر افزوده شده.در عکسی که با فلش گرفته شده، سایه های سنگین زیر دست و سیم حذف شده و کاملا نرم و یکنواخت شده اند. و هم چنین رنگ پوست هم تغییر یافته. و برای بهتر شدن؟ سخت است که بخواهیم پیشنهاد دقیقی داشته باشیم.اما معمولا تنظیمات و گزینه های فراوان کنترل نور دوربینهای مجهز به فلش داخلی، این امکان را به عکاس می دهند که تصویری مناسب و تا حدی ایده آل را خلق کند. حتی اگر از یک ببین و بگیر ساده هم استفاده می کنید، بد نیست تنظیمات فلش آن را روی حالت اتوماتیک بگذارید. اگر چه معمولا پیشنهاد می شود هر سوژه را دو بار ثبت کنید: یک بار با فلش و یک بار بدون فلش.

استفاده مناسب از فلش و تکنیک «فلش پر کننده»

اغلب ما هنگامی از فلش استفاده می کنیم که می خواهیم در شرایط کم نور یا شبانگاه از دوستمان در رستوران، پارک یا داخل خانه عکس بگیریم. در این موقعیت ها کنترل نور تقریبا غیر ممکن است و سرعت کم شاتر هم می تواند عکس های شما را تار و ناواضح گرداند.
گاهی اوقات گریزی از آن نیست و شما کمابیش باید از فلش استفاده کنید و البته عکس های تان ظاهری نورانی و فلش خورده پیدا می کنند. اما توجه به چند نکته هنگام کار با فلش می تواند نتایج بهتری را به بار آورد:
* فلش ها نقاط پرنور قدرتمندی تولید می کنند و می توانند بخش های بزرگی از عکس های تان را سفید کنند.
* هنگام عکاسی با فلش، دور از انتظار نیست که دما و غلظت رنگها تغییر یابد. فلش ها نوری با رنگ نزدیک به سفید طبیعی تولید می کنند. و البته تنظیمات وایت بالانس ویژه خودشان را دارند.
* فلش ها می توانند ارزش و اهمیت بخش های مختلف عکس را یکدست و یکسان کنند. حتی رنگ پوست روشن می شود و سایه ها تغییر می یابند. این موضوع می تواند در مواردی خوب یا بد باشد.
* هنگام وجود مواد بازتاب دهنده، همچون شیشه و فلزات براق، انتظار انعکاس و نقاط پر نور قوی را در عکس داشته باشید.
* دامنه کارایی موثر فلش تنها چند متر است و این موضوع می تواند سبب خلق پس زمینه ای تاریک در عکس شود. عکس بالا نمونه خوبی در این مورد است.
* چشمان قرمز گربه ای از بزرگترین مشکلات فلش هستند. البته دوربین های جدید قابلیت حذف این مشکل را در عکس ها دارند و تا حد زیادی هم خوب عمل می کنند. البته نور فلش ممکن است باعث ایجاد چشمان پر نور سفید غیر طبیعی هم در عکس تان شود.
* فلش همچنین می تواند باعث ایجاد سایه در نقاطی شود که اصلا انتظار آن را نداشتید.
* استفاده درست و هنرمندانه از فلش ها و/یا لامپ ها می تواند باعث خلق عکس هایی شود که تنالیته رنگ پوست خوبی دارند و به جای پر کردن محیط با نور، باعث تاکید بیشتر بر سوژه خواهند شد.

البته علی رغم نقص ها و کاستی های فلشها، آنها هنوز ابزار مهمی در عکاسی پرتره هستند و بخشی از جعبه ابزار عکاسان را به خود اختصاص می دهند. برای مثال استفاده از تکنیک «فلش پر کننده» می تواند راهی عالی برای بهبود عکس های پرتره محیط بیرون باشد. تاثیر چنین شیوه ای را در عکس بالا می توانید ببینید. شیوه کار هم به صورت ساده از این قرار است:- ابتدا تنظیمات دوربین و میزان نوردهی را به گونه ای بگذارید که در فضای باز عکس پرتره ای ثبت شود که پس زمینه آن هم تا مشخص باشد.- حال بدون اینکه تنظیمات دوربین را تغییر دهید، فلش را به صورت دستی باز کرده یا آن را فعال کنید. برخی دوربین ها دکمه ویژه ای برای باز کردن فلش دارند. برخی هم با فعال شدن آن درون منو، فلش را باز می کنند. اما در صورتی که دوربین را در حالت اتوماتیک قرار دهید، ممکن است تنظیمات میزان نوردهی تغییر یابند. - حال با همان تنظیمات و فلش، عکس دیگری تهیه کنید. فلش این امکان را فراهم می آورد که بخش جلوی سوژه هم روشن شود.- با کمی تمرین خواهید آموخت که چه میزان از نوردهی می تواند بهترین نتیجه را بر روی پس زمینه و بخش جلویی سوژه تان داشته باشد.- البته برخی دوربین های پیشرفته ببین و بگیر امروزی هم در تنظیمات خودکار خود چنین قابلیتی را دارند و حتی هنگام عکاسی فضای بیرون در طول روز هم فلش را فعال کرده و عکس هایی با کمترین سایه را فراهم می آورند. و پس از همه این داستان ها، واقعا چه زمانی باید از فلش استفاده کنیم؟ و دوباره، همه چیز به نوع عکسی بر می گردد که می خواهد ثبت کنید. اگر از ترسهای استفاده از فلش هراسی ندارید، یا اینکه سوژه عکس تان نسبت به زیبایی های کادرتان شایستگی بسیار بیشتری برای به تصویر کشیدن دارد؛ پس برای کور کردن دوستان تان با فلش نورانی دوربین هیچ بیمی به خود راه ندهید. البته به خاطر داشته باشید که همه چیز به تجربه و تمرین های فراوان شما بستگی دارد. فلش گاهی اوقات بسیار کارآمد بوده و می تواند عکس هایی خارق العاده بیافریند. و در برخی موارد هم ممکن است یک عکس بسیار خوب را نابود کند.شما چه تجربیاتی در این زمینه دارید؟

منبع: نارنجی